Na een kort ziekbed is onze bassist Huib de
Heer afgelopen vrijdag overleden. Huib was vanaf de jaren tachtig de stevige motor onder
onze jazz muziek. Wars van enig decorum liet hij de band zonder omhaal weten
waar het volgens hem naar toe moest: zachter, met meer gevoel, en spelen wat er
staat. Vooral de dynamiek had zijn bijzondere focus. Het was duidelijk dat
Huib’s muzikale belangstelling lag bij de oude jazz uit het swingtijdperk.
Moderne nummers, gestoeld op rock ’n roll of fusion konden hem minder bekoren,
hetgeen hij onverbloemd liet weten na afloop van het stuk. Zodra er swing
gespeeld werd kon iedereen op Huib vertrouwen, hoe hoog het tempo van het stuk
ook lag, waarbij hij zichzelf niet ontzag, zodat soms tijdens een laatste
nummer van de repetitie de stram geworden handen gedwongen moesten rusten.
Dag eigenzinnige man, we zullen je
onverbiddelijke maatvoering, je groot en gulzig lichaam, je perfect getimede hoest
tijdens de a capella break in ‘Game Plan’ missen. We zullen jou missen. Bedankt
voor je muziek.
“Ja, ja, ja, zèèr aangrijpend! Gaan we dan nu
wat drinken?”
 |
| Huib de Heer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten